Flash Mob

Jako że mamy dziś tak piękny dzień, że możliwe, iż pewnie wybiorę się pobiegać (co będzie naprawdę dziwne, zważywszy na to, że wolę sporty wymagające większego zaangażowania mózgowego, a nie tylko dotyczące pamiętania o przebieraniu nogami), postanowiłam uraczyć was, tych, którzy jeszcze co jakiś czas stwierdzają, że dobrze poczytać jakieś głupoty, moim nowym wpisem.

Będzie to wpis z tych starych. Dotyczy roku dwa tysiące jedenastego, dokładnie marca, kiedy to w moim rodzinnym mieście Tarnowie odbył się FlashMob „Gwiazdy w Tarnowie”. Pogoda nie dopisała, w związku z czym było bardzo mało ludzi na rynku – ergo mało osób do zaskoczenia i nabrania, ale zdjęcia porobiłam i nawet ostatnio udało mi się je przerobić. Tak, po półtora roku.

Nie powiem – z niektórych mogłabym być dumna. I nie, nie mówię o tym poniżej.

Flashmob miał na celu „poruszenie” miasta – co z uwagi na pogodę słabo się udało. Dwoje z ludzi, którzy brali w nim udział, przebrało się w eleganckie stroje i ze swoimi ochroniarzami ruszyło na podbój tarnowskiego rynku.

pamiętam tylko imię Mikołaja, przebranego za "gwiazdę", pierwszy z lewej

Osobiście, po tym półtora roku i przemyśleniu całej sprawy sądzę, że największy wydźwięk ten happening miałby podczas TNFu – Tarnowskiej Nagrody Filmowej, kiedy to odbywa się tu festiwal filmowy. Przyjeżdżają często gwiazdy filmowe, więc znalazłoby się więcej osób podjaranych domniemanymi gwiazd(k)ami – a wiadomo, wśród naszego społeczeństwa od zawsze funkcjonuje instynkt stada, więc nikt by się dłużej nie zastanawiał, skąd są owe osobistości, wokół których nagle zrobiono jakiś szum i rozwijano czerwony dywan, kiedy zmierzali do Pasażu Tertila, tylko od razu polecieliby po autograf i wspólne zdjęcie.

No cóż. Jak wiadomo, nie wszystko jest jednak możliwe, troszeczkę, ale tylko troszeczkę, zawaliła organizacja i nie pomyślenie, więc musieliśmy wykorzystać to, co akurat było pod ręką – wliczając w to beznadziejną pogodę. Miał powstać filmik podsumowujący owe wydarzenie, ale szczerze mówiąc... wciąż nie jestem pewna, czy on istnieje.

Jedyne, czego jestem pewna, to moje zdjęcia, których resztę obejrzeć można tutaj, a których znowu nie ma tak wiele.

Konkluzja? Lubię flashmoby. Z chęcią wzięłabym udział w jeszcze paru, ale tych lepiej przemyślanych. Taki minute freeze czy dance wave byłyby całkiem spoko (choć ten drugi wymagałby jeszcze mojego czasu wolnego), tyle że wtedy, gdyby miał być zorganizowany w mieście, w którym dzieje się więcej niż w Tarnowie. Bo Tarnów jest ruchliwy tylko w wakacje. A i wtedy nie zawsze, patrząc na szerzącą się modę wyjazdów zagranicznych w poszukiwaniu pracy wśród młodych.